Tydzień marzec/kwiecień

Ten tydzień na przełomie marzec/kwiecień to jakaś czas w którym wolałabym w ogóle nie istnieć. Też tak czasem macie?

W sumie nie wiem czy się śmiać czy płakać bo to istna tragikomedia. Czasem myślę co ja komuś zrobiłam, że wszystko co złe przytrafia się mi. Ale już w miarę ochłonęłam i próbuje pozbierać wszystko do kupy. Piszę to już opanowana, nie rozemocjonowana i dosłownie wściekła. Ostatnio przemawiał przeze mnie szał, a teraz jestem oazą spokoju (spacery po lesie sporo dają). Ale co takiego się stało? Wiem, że tytuł nic nie mówi i tak miało być!

Opiszę to krótko, bo nie ma się tutaj co nad tym rozwodzić. 

W poniedziałek z samego rana dowiedziałam się, że mój chłopak mnie zdradził i to jeszcze w dodatku z kimś kogo oboje znamy. Sam mi powiedział, z czego się cieszę, bo cenię sobie szczerość. To jak zareagowałam mnie samą zdziwiło, to była czysta furia, a to co widziałam było w kolorze czerwieni. Nie ściemniam. Wybaczyłam, dałam drugą szansę i wie, że trzeciej nie będzie. Jeszcze nie jest jak było, nie oszukujmy się, że po paru dniach będzie, ale liczę, że to naprawimy. Ale żeby to było tylko tyle... Wzięłam dwa dni wolnego przez tą sytuację, nie byłam w stanie pracować, przemyślałam sobie wszystko, odreagowałam (solidnie upiłam się w poniedziałek), a w środę wróciłam do pracy (zdalnej z domu), aby dowiedzieć się, że mnie zwalniają! Tak, umowa zlecenie to jeden wielki ... (pozwólcie, że nie skończę). Nie zostałam zwolniona za złe wyniki czy cokolwiek takiego, kolega, który miał najgorsze wyniki z całej firmy jakoś został. Zostałam zwolniona przez to, że przełożona nie pałała do mnie sympatią. 

Także piszę to do was będąc bezrobotna, czekając na ostatnią wypłatę i cały czas myśląc czy mój związek się jeszcze naprawi.

To chyba na razie na tyle. Mam ochotę na wino i lody, ale na razie nie mam pieniędzy. O ironio! 

Plus tej całej sytuacji, że praktycznie przestałam jeść. 

Trzymajcie się miśki, mam nadzieję, że was nie zanudziłam. Pa!